Dinsdag alweer. Om 8:00u gaan de wake-up calls door het hotel. En in no-time zit iedereen weer aan het ontbijt. Een en al discipline!
Alsof we niet weggeweest waren. De avond ervoor had namelijk aan dezelfde tafels de uitreiking plaatsgevonden van misschien wel de mooiste kunst-objecten ooit vervaardigd. Alice kreeg van Noud, namens de jongens, schitterende armbanden en een 3D-draaiboek, vervolgens werd Stefan door Dirk-Jan geroemd, als baken in de nacht, met een heuse vuurtoren. Schitterend. Gelukkig dat Pieter de weg weet in de wereld van de lokale kunstenaars, anders was dit nooit gelukt.
Enfin, 't is dus dinsdag en voor vandaag staat een onderling voetbal-toernooitje gepland, met als grote favoriet het team van de vaders.
4x4, no-rules en in de Spaanse zon ging het geweld van start. Al gauw werd duidelijk dat de vaders weinig kans maakten, in hoge mate veroorzaakt door verkeerde schoen-keuze.
Een hoop tikkie-takkie, panna hier, panna daar, schitterende goals, met als winnende team: Lans, Joost, Koen S, Silvio en onze host Roberto.
Bij terugkomst in het hotel bleken alle rivaliserende teams te zijn verdwenen, het merendeel van de bejaarden te zijn gesublimeerd en hadden we het rijk voor ons alleen! Al snel was het zwembad veroverd en omgedoopt tot speelpaleis. Klein detail, de jongens vermaakten zich met spellen die allemaal stonden uitgebeeld op het bord bij de ingang naar zwembad. Maar dan met een groot rood kruis er doorheen....
Toch duurde het meer dan uur tot de pool-boy het niet meer zag zitten en zijn volledige management-team erbij haalde. Geen nood, begeleid door 3 moderators sleurde Roberto een fraai compromis uit het gesprek: geen bedden en handdoeken meer in het water, niet duiken, springen of rennen, geen voetbal op de dansvloer, maar in het zwembad voerballen was wel ok...
Het werd nog een heerlijke middag. In het zonnetje aan de pool. 50 tosti's in record-tijd verslonden. En Lans die de troost-prijs uitreikte aan de vaders, zodat ze hun teleurstelling konden wegspoelen!
Tijd om in te pakken en langzaam aan de terugreis te beginnen. Wat een heerlijke trip was dit. Genoten hebben we. Uitgebreide evaluaties volgen uiteraard nog.
Alsof we niet weggeweest waren. De avond ervoor had namelijk aan dezelfde tafels de uitreiking plaatsgevonden van misschien wel de mooiste kunst-objecten ooit vervaardigd. Alice kreeg van Noud, namens de jongens, schitterende armbanden en een 3D-draaiboek, vervolgens werd Stefan door Dirk-Jan geroemd, als baken in de nacht, met een heuse vuurtoren. Schitterend. Gelukkig dat Pieter de weg weet in de wereld van de lokale kunstenaars, anders was dit nooit gelukt.
Enfin, 't is dus dinsdag en voor vandaag staat een onderling voetbal-toernooitje gepland, met als grote favoriet het team van de vaders.
4x4, no-rules en in de Spaanse zon ging het geweld van start. Al gauw werd duidelijk dat de vaders weinig kans maakten, in hoge mate veroorzaakt door verkeerde schoen-keuze.
Een hoop tikkie-takkie, panna hier, panna daar, schitterende goals, met als winnende team: Lans, Joost, Koen S, Silvio en onze host Roberto.
Bij terugkomst in het hotel bleken alle rivaliserende teams te zijn verdwenen, het merendeel van de bejaarden te zijn gesublimeerd en hadden we het rijk voor ons alleen! Al snel was het zwembad veroverd en omgedoopt tot speelpaleis. Klein detail, de jongens vermaakten zich met spellen die allemaal stonden uitgebeeld op het bord bij de ingang naar zwembad. Maar dan met een groot rood kruis er doorheen....
Toch duurde het meer dan uur tot de pool-boy het niet meer zag zitten en zijn volledige management-team erbij haalde. Geen nood, begeleid door 3 moderators sleurde Roberto een fraai compromis uit het gesprek: geen bedden en handdoeken meer in het water, niet duiken, springen of rennen, geen voetbal op de dansvloer, maar in het zwembad voerballen was wel ok...
Het werd nog een heerlijke middag. In het zonnetje aan de pool. 50 tosti's in record-tijd verslonden. En Lans die de troost-prijs uitreikte aan de vaders, zodat ze hun teleurstelling konden wegspoelen!
Tijd om in te pakken en langzaam aan de terugreis te beginnen. Wat een heerlijke trip was dit. Genoten hebben we. Uitgebreide evaluaties volgen uiteraard nog.